Co to jest oświetlenie awaryjne

Oświetlenie awaryjne i ewakuacyjne jej zadaniem jest chronić ludzi w razie zagrożenia . Wskazywać im drogę  ewakuacyjną by mogli w miarę bezpiecznie się wydostać się np. z płonącego obiektu. Oświetlenie takie musi być podłączone do tzw. baterii centralnej, ewentualnie posiadać w sobie baterię. Która zapewni przez odpowiedni poziom czasu  możliwość świecenia lampie awaryjnej. Nowoczesna technologia Led pomogła stworzyć lampy awaryjne nowej generacji. Ich sprawność jest znacznie lepsza niż ich starych zamienników.  Oświetlenie awaryjne, zaraz obok oświetlenia tzw. głównego  stanowi integralną część każdego oświetlenia.  Od wielu lat każdy nowy obiekt oddany do użytku, powinien być wyposażony w odpowiednią instalację oświetleniową. Musi być to zarówno instalacja elektryczna ognioodporna oraz oświetlenie awaryjne i ewakuacyjne.  Prawo Polskie wskazuje właściciela obiektu do zapewnienia odpowiedniej ochrony przeciw pożarowej. Na nim spoczywa cały obowiązek i oczywiście i odpowiedzialność. Wszystkie lampy zarówno awaryjne, jak i  ewakuacyjne  powinny posiadać aktualny certyfikat CNBOP .   Jeżeli już obiekt był budowany w latach wcześniejszych, przed zrodzeniem przepisów nakazujących montaż takiego oświetlenia. Przy modernizacji obecnego dobrze jest pomyśleć, o dostosowaniu starej instalacji do nowych przepisów. 

Zadbaj o bezpieczne oświetlenie razem z smd-led.pl

Oświetlenie awaryjne norma

W zależności od rodzaju obiektów ustawodawca podaje odpowiednie normy w zależności od rodzaju i zastosowaniu obiektu. Inne obwarowania są na halach produkcyjnych, a inne w szkołach, czy przedszkolach. Każdy administrator obiektu oczywiście powinien ściśle określić przynależność swojego obiektu do odpowiedniej grupy. Kategorię  ustawodawca oznaczył symbolami zaczynającymi się od ZL I do ZL V.

Co to jest oświetlenie awaryjne i ewakuacyjne

Dokładniejsze informacje można wyczytać w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury § 209 ust. 2  z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.  Wymienia się tam dokładnie jakie typy budynków zalicza się do danej kategorii. I jak  dzieli obiekt na różne strefy. W skrócie napiszemy jakie obiekty gdzie można zakwalifikować.

Kategorie zagrożenia Ludzi w budynkach

• Kategoria ZL I – odnosi się szczególności do pomieszczeń w których przebywa jednocześnie ponad 50 osób. Osoby te nie są stałymi użytkownikami tego obiektu (np. personel, administracja itp.)  a nie przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się; np. Kina, Teatry, sale gimnastyczne, super markety czy nawet hale widowiskowe lub sportowe. 
• Kategoria ZL II – w tej kategorii ministerstw infrastruktury zaszufladkowało  obiekty gdzie poruszają się ludzie o ograniczonej zdolności poruszania się, np. domy starców, szpitale, hospicja, domy opieki społecznej, szpitale, żłobki czy nawet przedszkola. 
•  Kategoria ZL III  użyteczności publicznej niekwalifikowane do kategorii ZL I i ZL II; np. budynki administracyjne , obiekty biurowe, nie duże sklepy, czy małe obiekty handlowe 
• Kategoria ZL IV do tej kategorii nasz ustawodawca zakwalifikował obiekty typu mieszkalnego. Zarówno te wielo-rodzinne czy jednorodzinne. Przykładowo: Bloki, domki jednorodzinne mieszkania w kamienicach itd.
• Kategoria ZL V w ostatniej kategorii znalazły się obiekty zamieszkania zbiorowego niekwalifikowane do kategorii ZL I i ZL II; np. Internaty szkolne, hotele, motele, bursy szkolne itp.

W zależności w jakiej kategorii mieści się nasz budynek to zakwalifikowanie budynku lub jego części do kategorii zagrożenia ludzi wpływa na to jakie wymagania ppoż będzie musiał spełniać ten budynek. Teraz kiedy już wiemy do jakiej kategorii należymy musimy dostosować się odpowiednio do danej grupy. 

Dowiedz się więcej na temat oświetlenia awaryjnego czytając nasze artykuły

Normy i przepisy oświetlenia awaryjnego i ewakuacyjnego – przepisy

Z poniższego artykułu dowiesz się, wszystkiego na temat norm i rozporządzeń dotyczących norm i przepisów […]

Pomiary natężenia oświetlenia awaryjnego, jak często je wykonywać?

Oświetlenie awaryjne to obecnie standard we wszystkich obiektach, w których zanik napięcia w sieci może […]

Co to jest oświetlenie awaryjne

Oświetlenie awaryjne i ewakuacyjne jej zadaniem jest chronić ludzi w razie zagrożenia . Wskazywać im drogę […]

Schemat podziału oświetlenia awaryjnego

Na tym rysunku widzimy ogólny podział oświetlenia. w skład oświetlenia awaryjnego wchodzi oświetlenie ewakuacyjne i zapasowe. Rozbijając to jeszcze dokładniej w oświetleniu ewakuacyjnym możemy wyodrębnić jeszcze trzy  kategorie: oświetlenie dróg ewakuacyjnych, oświetlenie strefy wysokiego ryzyka i oświetlenie tref otwartych. 

• oświetlenie strefy otwartej Głównym celem oświetlenia ewakuacyjnego strefy otwartej jest zmniejszenie ryzyka wywołania paniki i kierowanie możliwie jak najszybciej ruchu w kierunku drogi ewakuacyjnej. Normy mówią, aby uśrednione natężenie oświetlenia było nie mniejsze niż 0,5lx na poziomie płaszczyzny podłogi. Ważne, aby stosunek maksymalnego natężenia oświetlenia do minimalnego natężenia oświetlenia w strefie otwartej nie powinien być większy niż 40 : 1. 
  

  przepisy dotyczące strefy otwartej

• oświetlenie drogi ewakuacyjnej tutaj tak powinno być zaprojektowane oświetleniu by wskazać jak najszybszą drogę do wyjścia ewakuacyjnego, lub  do sprzętu pożarowego. Jeżeli droga ewakuacyjna jej szerokość nie przekracza 2 metrów natężenie oświetlenia na podłodze względem środkowej linii drogi ewakuacyjnej powinno być nie mniejsze niż 1 lx. Czyli w centralnym punkcie drogi pomiar oświetlenia powinien wskazywać nie mniej niż 1lx, a w pasie centralnym obejmującym nie mniej niż połowa szerokości drogi ewakuacyjnej powinno stanowić co najmniej 50% podanej wartości czyli np. 0,5lx
  

  Oświetlenie drogi ewakuacyjnej- korytarz

•   Strefa wysokiego ryzyka głównym założeniem oświetlenia strefy wysokiego ryzyka powinno być :

  –  zwiększenie bezpieczeństwa osób biorących udział w potencjalnie niebezpiecznym procesie
  – Zwiększenie bezpieczeństwa osób znajdujących się w potencjalnie niebezpiecznej sytuacji
  – Umożliwienie właściwego zakończenia działań w sposób bezpieczny dla osób przebywających w tej strefie.
  W strefach wysokiego ryzyka eksploatacyjne natężenie oświetlenia na płaszczyźnie odniesienia nie powinno być mniejsze niż 10% eksploatacyjnego natężenia oświetlenia wymaganego dla danych czynności, jednakże nie powinno być mniejsze niż 15 lx. Należy wyeliminować efekt stroboskopowy. Równomierność natężenia oświetlenia w strefie wysokiego ryzyka nie powinna być większa niż 10:1. Minimalny czas stosowania oświetlenia powinien być wyznaczony okresem, w którym występuje ryzyko niebezpieczeństwa dla ludzi. Oświetlenie strefy wysokiego ryzyka powinno zapewniać pełne, wymagane natężenie oświetlenia w sposób ciągły lub w ciągu 0,5 s, w zależności od zastosowania. Luminancja każdej części barwnej znaku bezpieczeństwa powinna wynosić co najmniej 2 cd/m² we wszystkich kierunkach widzenia mających znaczenie dla bezpieczeństwa.